Μια συγκεκριμένη κατηγορία φαρμάκων για τον διαβήτη φαίνεται ότι μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας και νόσου του Πάρκινσον, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Πρόκειται για τους αναστολείς συμμεταφοράς γλυκόζης-νατρίου 2 (SGLT2), φάρμακα γνωστά και ως γλιφλοζίνες, που μειώνουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα ωθώντας τα νεφρά να φιλτράρουν το σάκχαρο και να το αποβάλλουν με τα ούρα, δήλωσαν οι ερευνητές.
Τα ίδια φάρμακα μπορούν, σύμφωνα με τους ερευνητές, να προστατεύουν την υγεία του εγκεφάλου.
Οι αναστολείς συμμεταφοράς γλυκόζης-νατρίου 2 σχετίζονται με 20% μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου Αλτσχάιμερ ή της νόσου του Πάρκινσον και 30% μειωμένο κίνδυνο άνοιας, η οποία είναι αποτέλεσμα μείωσης ή διακοπής της αιματικής ροής σε περιοχές του εγκεφάλου και επακόλουθης νέκρωσης των νευρικών κυττάρων.
«Διαπιστώσαμε ότι τα ευρήματα ισχύουν, ακόμη και αφού ελήφθησαν υπόψιν παράγοντες όπως η αρτηριακή πίεση, η γλυκόζη, η χοληστερόλη και η νεφρική λειτουργία», δήλωσε η Δρ. Minyoung Lee από το Yonsei University College of Medicine στη Σεούλ της Νότιας Κορέας.
Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 359.000 άτομα με διαβήτη τύπου 2 που άρχισαν να παίρνουν φάρμακα για τον διαβήτη μεταξύ 2014 και 2019 στη Νότια Κορέα. Τα άτομα στα οποία συνταγογραφήθηκαν αναστολείς SGLT2 συγκρίθηκαν με άτομα που έπαιρναν άλλα από του στόματος φάρμακα για τον διαβήτη.
Η νόσος Αλτσχάιμερ σε άτομα που έπαιρναν αναστολείς SGLT2 ήταν λίγο κάτω από 40 περιπτώσεις ανά 10.000 ανθρωποέτη, σε σύγκριση με περίπου 64 περιπτώσεις σε άτομα που έπαιρναν άλλα φάρμακα για τον διαβήτη, σύμφωνα με τα αποτελέσματα.
Τα ανθρωποέτη αντιπροσωπεύουν τον αριθμό των ατόμων που συμμετείχαν στη μελέτη και το χρονικό διάστημα που κάθε άτομο συμμετείχε στη μελέτη.
Τα ποσοστά αγγειακής άνοιας μεταξύ των ατόμων που λάμβαναν αναστολείς SGLT2 ήταν σχεδόν 11 περιπτώσεις ανά 10.000 ανθρωποέτη, σε σύγκριση με σχεδόν 19 περιπτώσεις για τα άτομα που λάμβαναν άλλα φάρμακα.
Και τα ποσοστά της νόσου του Πάρκινσον ήταν λίγο περισσότερα από εννέα περιστατικά ανά 100.000 έτη ζωής σε σύγκριση με σχεδόν 14 για όσους έπαιρναν άλλα φάρμακα.
«Γνωρίζουμε ότι αυτές οι νευροεκφυλιστικές παθήσεις, όπως η άνοια και η νόσος του Πάρκινσον, είναι συχνές και ο αριθμός των περιπτώσεων αυξάνεται καθώς ο πληθυσμός γερνάει, ενώ τα άτομα με διαβήτη διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο γνωστικής εξασθένησης, οπότε είναι ενθαρρυντικό να βλέπουμε ότι αυτή η κατηγορία φαρμάκων μπορεί να παρέχει κάποια προστασία έναντι της άνοιας και της νόσου του Πάρκινσον», δήλωσε η Lee.
Ωστόσο, η Lee σημείωσε ότι τα άτομα που συμμετείχαν στη μελέτη παρακολουθήθηκαν για λιγότερο από πέντε χρόνια. Χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να διαπιστωθεί αν οι αναστολείς SGLT2 θα μπορούσαν να προστατεύσουν τον εγκέφαλο μακροπρόθεσμα.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Neurology.
Πηγή: Σινάνη Αικατερίνη στο onmed.gr